నేనో సెనోరీటా

అప్పట్లో 'దిల్ వాలే దుల్ హనియ లే జాయేంగే' మూవి చూసి. అందులో షారుక్ ఖాన్, కాజోల్ ని పేరేంటో తెలుసుకోకుండా 'సెనోరీటా' అని పిలవటం ఎందుకో తెగ నచ్చేసింది. నచ్చటమే కాదు నన్ను ఎవరైనా అలా పిలుస్తే బాగుండు అనేసి కూడా అనుకునే దాన్ని. ఆ పదానికి అర్థం ఏమిటో కూడా తెలియదు అప్పుడు. అయినా పిలిపించుకోవాలని కోరిక. నాన్న ఎప్పుడు, చిన్నారి, చిన్నతల్లి అనిపిలుస్తారే కాని 'సెనోరీటా' అని పిలవొచ్చు కదా అనుకునే దాన్ని. అక్కలున్నారంటే, వాళ్ళ స్కూల్లో శంకరమ్మ అనే గయ్యాళి టీచర్ ఉండేది, ఆవిడ పేరుతో నన్ను చెల్లె శంకరమ్మ అని పిలిచేవారు కాని, నేను 'సెనోరీటా' అని పిలవమంటే మాత్రం పిలుస్తారా? అందుకే వాళ్ళకి చెప్పలేదు. ఇక అమ్మ ఉందంటే, ఒసేయ్ చిన్నదాన ఎక్కడున్నావ్ కూర్చుని చదువుకో అని చెప్పటమే తప్ప 'సెనోరీటా' అని ఎక్కడ పిలుస్తుంది? అబ్బ వీళ్ళెవరు అలా పిలవరని డిసైడ్ అయిపోయా.

ఆ సినిమా తెగ నచ్చి, ఒక సారి ఫ్రెండ్స్ తో చూసా, ఈ సారి అక్కలతో వెళ్ళిపోయా. టికెట్స్ కోసం క్యూలో నిలబడితే, ఒకతను వచ్చి మేడం ఒక టికెట్ కావాలి తీసివ్వండి అని అడిగాడు (మేము క్యూలో ముందు వున్నాం అని). ఇదే అదను అనుకుని, మేడం ఏంటి, నా పేరు 'సెనోరీటా' అని చెప్పా, అతను టికెట్ మోజులో సీనురీటా మేడం, సీనురీటా మేడం, ఒక్కటంటే ఒక్కటి టికెట్ తీసివ్వండి అన్నాడు. అబ్బా చంపావు కదరా అనుకున్నాను. సినిమా అయిపోయాక ఆటోలో ఇంటికి వెళ్తున్నప్పుడు, ఆటో అతనికి పనిగట్టుకుని మరీ నా పేరు 'సెనోరీటా' తెలుసునా అని చెప్పాను. అతను ముసి ముసిగా నవ్వి ఊరుకున్నాడు. అల్లంత దూరాన ఇల్లుందనగానే సెంటర్లో మమ్మల్ని దింపేసాడు ఆటో అతను. మేము డబ్బులివ్వటం మర్చిపోయి ఆటో దిగి వచ్చేస్తున్నాం. సడెన్ గా అతనికి నా పేరేంటో గుర్తు రాలేదు. వచ్చాక, ఓ 'పాలరీటా మేడం' నా డబ్బు ఇచ్చి వెళ్ళండి అని వెనకాల పరిగెత్తుకు వచ్చాడు. చచ్చానురా దేవుడా అనుకున్నాను.

అసలు సెనోరీటా అనే పదం స్పానిష్ పదమట, అమ్మాయిలని మిస్ అని పిలవటానికి స్పానిష్ లో సెనోరీటా అని పిలుస్తారట. నేనా మధ్య పని మీద మెక్సికో వెళ్ళటం జరిగింది. నేను మిస్ కాకపోయినా, ఎవరైనా ఎవరినన్నా సెనోరీటా అని పిలుస్తారేమో విందామని ఎదురు చూస్తూ ఉన్నాను. కాని ఎవ్వరు ఎవ్వరిని అలా పిలవ లేదు. బహుశ స్కాట్ లాండ్లో స్పానిష్ వాళ్ళు అలా పిలుస్తారెమో, మెక్సికో స్పానిష్ వాళ్ళు అలా పిలుచుకోరేమో అని అనుకున్నాను. పైగా నా టాక్సి డ్రైవర్, మేడం, మీ ఇండియాలో, పాము, కోతి, పంది, ఎలుక, ఆవు, ఏనుగు, ఇలాంటి జంతువులన్నిటిని దేవుడని పూజిస్తూ ఉంటారటగా అని ఎంతో అశ్చర్యంగా అడిగాడు. అతను అడిగిన దానికి కొంచెం కోపం వచ్చినా, ధీటైన సమాధానాలు నా దగ్గర ఉన్నా 'సెనోరీటా' మీద అభిమానంతో అతనితో వాగ్విదానికి దిగకుండా, ఓ నవ్వు నవ్వి, టాక్సి దిగి వచ్చేసాను. అది అప్పట్లో, ఇక ఇప్పుడు, 'సెనోరీటా' ని నాకు ఆపాదించుకునే స్థితిలో నేను లేను.

--విజయ

How long will you live?

'టైం ' మాగజీన్లో ఒక ఇంటెరెస్టింగ్ ఏజ్ కాలికులేషన్ ఒకటి దొరికింది. ఫైన బొమ్మ క్లిక్ చేసి ఏజ్ లెక్క కట్టండి. అందులో ప్రశ్నలకి అందరి సమాధానాలు దాదాపు 'నో ' అనే ఉంటాయని అనుకుంటున్న. కాని అవన్నీ 'యెస్ ' చేసుకోగలిగితే చాలా బాగుంటుంది. చూడండి మీరే.

చాలా ఏళ్ళు బ్రతకాలంటే హార్వార్డ్ రీసర్చర్స్ చెప్పేది ఒకటే మంత్రం. తక్కువ తినండి, ఎక్కువ ఎక్షర్‌సైస్ చేయండి అని. ఏంటో హార్వార్డ్ వాళ్ళు మరీ ఎక్కువ చెప్తారు. తిండి తక్కువైన ఎలుకలు ఎక్కువ కాలం బ్రతికాయట, తిండి ఎక్కువైన ఎలకులు త్వరగా చనిపోయాయటా. నన్నడిగితే హాపీగా అన్నీ తినేసి త్వరగా చచ్చిపోతే నష్టం ఎంటటా అని అంటాను. హాపీగా అన్నీ తినేసి, టపీమని చచ్చిపోతే బాగానే ఉంటుంది. కానీ అలా కాదే, మనం తినే తిండి బ్లడ్ గ్లూకోస్ లెవెల్, బ్లడ్ ప్రెషర్ లెవెల్, కొలెస్ట్రాల్ లెవెల్ అన్నీ పెంచేస్తుంది. మనమేమో ఎక్కువ తినేసి, ఎక్సర్‌సైస్ ఏమో అసలే చేయం. ఇంకా టపీ మని చావటం కాదు కాని ముక్కుతూ, మూలుగుతూ నానా కష్టాలు అనుభవించి కాని బాల్చి తన్నలేము. అందుకని కాలరీ రిస్ట్రిక్టెడ్ డయిట్ తీసుకుని, ఎక్షర్‌సైస్ చేయటం చాలా ముఖ్యమనిపిస్తోంది. కాని ఆచరణలో పెట్టటం మాత్రం చాలా కష్టం.

అన్నీ ఏమో కాని, మా గానపెసునని ఒకటి పాటించమని చెప్పాను. రాత్రి డిన్నర్లో కార్బో హైడ్రేట్స్ తగ్గించి, పడుకోబోయె ముందు కొంచెం పాలు తాగమని. మరీ ప్రోటిన్లు, కాల్షియం, విటమిన్ B, ఇంకా ఇతరత్రా పొషకాలు పాలులో తప్ప ఎందులోను దొరకవు. చక్కగా నిద్ర కూడా పడుతుంది. ఇంటిల్లిపాదికి ఆరోగ్యాన్ని ఇవ్వాల్సిన బాధ్యత, తన ఆరోగ్యం కాపాడుకోవల్సిన బాధ్యత కూడ ఉంది కదా? అందుకే ఇది ఒక్కటి అచరించమని గట్టిగా చెప్పెసా నేను మాత్రం. ఎవరు కనపడినా ‘Got milk ?’ అని అడిగి మరీ, పాలని ప్రొమోట్ చేసేస్తున్నా నేను.

Wish you all Low Calories, Good Exercise to both mind and body and some milk to strengthen your aging bones.

--విజయ

ప్రేమికుల రోజు మీ పిల్లల్ని శాంతి ప్రేమికులని చేయండి ఇలా

మా గానపెసూన, మూడేళ్ళ వాళ్ళ చుట్టాలబ్బాయి గురించి ఇలా చెప్పుకొచ్చింది. ఈ తెలంగాణ గొడవలు, బస్సులు తగలెయ్యటాలు అవి టీ.వి లో చూసి, ఆ బుడతడు, పెద్దయ్యాక నేను కూడా బస్సు మీద బాంబు వేస్తాను తాతా అన్నాడట వాళ్ళ తాతయ్యతో. ఆయనకి ఎమనిపించిందో కాని, మా గానపెసూన ఆ మాట చెప్తుంటే, నా తలపై బాంబు పడినట్లనిపించింది నాకు. అలాగే పక్కింటి పిల్లవాడు ఎక్కడ నేర్చుకొస్తున్నాడో గాని భయం లేకుండా బూతు మాటలు మాట్లేడుస్తున్నాడని కూడా చెప్పింది. చుట్టూ జరిగే వాటికి పిల్లలు ఎలా బలైపోతారో, వాళ్ళ మానసిక పరిస్థితి ఏ రకంగా తయారవుతుందో ఇంతకన్నా ఉదాహరణలు ఏమి కావాలి ?

ఇక సినిమా విషయానికి వస్తే, పిల్లలు ఫేవరేట్ హీరోలని చూసి ఎవేవి నేర్చుకోకూడదో అవన్నీ నేర్చేసుకుంటున్నారు. పరుగు సినిమాలో అనుకుంటా, అల్లు అర్జున్, 'అవును అలాగే అంటాను, అయితే ఏంటి తొక్కా??' అని పెద్దవాళ్ళని చాలా అమర్యాదగా మట్లాడుతాడు. అదే మాటని, నేను పది సవంత్సరాల పిల్లవాడి నోటినుంచి విన్నాను. ఏంటి అలా అంటున్నావంటే, అల్లు అర్జున్ అలాగే అంటాడు అని చెప్తే విని ఆశ్చర్యపోవటం నా వంతు అయ్యింది. దాదాపు అన్నీ సినిమాలలో, పిల్లల ఫేవరెట్ హీరోలు నెగటివ్ షేడ్స్ చూపిస్తున్నారు. హీరోలంతా, మందు తాగటం కోసం అర్రులు చాచటం, తాగేసి సొలుగుతూ మాట్లాడటం, ఆ తరువాత బాటిల్స్ పగుల గొట్టటం ఇవన్నీ సర్వసాధారణం అయిపోయింది. అశ్లీలత గురించి అయితే ఇక మాట్లాడాల్సిన అవసరమే లేదు. వీటన్నిటిని ఆపే శక్తి ఎవరికి లేదు. మంచికన్నా, చెడుని త్వరగా వొంటబట్టించుకునే పిల్లలకి వీటన్నిటిని విశదీకరించి, పాలు-నీళ్ళు వేరు చేసి చూపించాల్సిన భాద్యత మనదే. ఒకరకంగా చెప్పాలంటే, ఇంగ్లీషు మూవీస్,కార్టూన్స్ చూసి నేర్చుకునే దానికన్నా, తెలుగు సినెమాలు చూసి, రవితేజ ఎంత వెటకారంగా మట్లాడాడు, అల్లు అర్జున్ వాళ్ళ అమ్మ మాట వినకుండా ఎలా తప్పించుకున్నాడు, సిధార్థ్, తాగేసి ఎలా మాట్లాడాడు ఇవే ఇమిటేట్ చేస్తున్నారు పిల్లలు. మా గానాపెసున చెప్పిన బుడతడైతే ఏకంగా రాజకీయ నాయకులనే ఫాలో అవుతున్నాడు. పిల్లవాడికి ఆట బొమ్మగా గన్ కొనిపెట్టటం కూడా ఈ రోజుల్లో తప్పుగా కనిపిస్తోంది. వెనకటి రోజుల్లో ఐతే పోలిస్ ఆఫిసరులా ఆడేవాడు. ఇప్పుడైతే 'ధూం' సినిమాలో హృతిక్ లాగానో, 'సూపర్ ' సినిమలో నాగార్జున లాగానో, హైటెక్ దొంగాటలే ఆడుతున్నారు. లేదంటే, 'పోకిరి ' సినిమాలో లాగా మాస్ కిల్లింగ్ ఆట. ఇంక పిల్లలు మాఫియా ఆటలు ఆడటం చూడటం ఒక్కటే మిగిలి ఉంది.

ప్రపంచానికి, శాంతి అంటే ఎమిటో కూడ తెలియని రోజుల్లోనే, శాంతిని, అహింసని వంటబట్టించుకున్న మనం, ఇప్పుడు వాటి ప్రముఖ్యాన్ని పిల్లలకి పదే పదే గుర్తు చెయాల్సిన స్థితిలో వున్నాము. చుట్టూ వల పన్నేసి ఉన్నట్లుగా ఉన్న ఈ మీడియా నుంచి, వాళ్ళ మైండ్ సెట్ అంతా తప్పించి, వాళ్ళని శాంతి ప్రేమికులుగా మార్చటం కష్టతరమైన పనే. కాని చిన్న ప్రయత్నం చేద్దాం.

1) పిల్లల నోటి నుంచి ఒక్క మాట తేడాగా వచ్చినా, వాళ్ళ చేతల్లో చిన్న తేడా కనిపించినా, మొగ్గలోనే దాన్ని ఖండించటం ఎంతైనా అవసరం. మళ్ళీ ఆ మాట మాట్లాడలన్నా, ఆ చేత చేయాలన్నా వాళ్ళు అలోచించుకోవాల్సిన స్థితిలో ఉండాలి.
2) సినిమాకి, నిజ జీవితానికి తేడా స్పష్టంగా తెలియజేయాలి.
3) ఈ ప్రేమికుల దినోత్సవం సంధర్భంగా శాంతి పావురం కలరింగ్ కాగితం ఒకటి డౌన్లోడ్ చేసి లేదా ఇక్కడ నేను అప్లోడ్ చేసిన బొమ్మ మీద క్లిచ్క్ చేసి ప్రింట్ తీసుకున్నా సరే, మంచి రంగులతో పిల్లల్ని దాన్ని నింపమని, దాన్ని ఇంట్లో అతికించితే వాళ్ళకి దాని అర్థం తెలియజేస్తే చాలా బాగుంటుంది.
4) మీకు పెయింటింగ్ చేయటం వస్తే, చిన్నవాడి లేదా చిన్నదాని టి-షర్ట్ మీద మంచి శాంతి పావురాన్ని పెయింట్ చేసి, వాలెంటైన్స్ డే రోజు తొడిగేస్తే సరి. ఇక ఆ రోజంతా తోటి పిల్లల్తో ఆ చొక్కా గురించి, దాని మీద ఉన్న పీస్ సింబల్ గురించే మాట్లాడుతారు.
5) ఇంట్లో పెంపుడు జంతువులని చూసుకునే ఓపికా తీరికా ఉంటే, ఆఇంట్లో పిల్లలకి సాటి ప్రాణుల పట్ల ఎంతో ప్రేమని పెంచినట్లే.
6) ఐకమత్యము, ఆదరణ, శాంతియుత సహజీవనం పిల్లలకి తెలిపి వాళ్ళలోని కటినత్వాన్ని, బిరుసుతనాన్ని, అమర్యాదని తగ్గించే ప్రయత్నం చేద్దాం.

--విజయ

కాప్సికం బుర్జి

కాప్సికం బుర్జి అని టైటిల్ పెట్టి, తెల్ల వంకాయ అంటుంది ఏంటా అని అనుకోవద్దు. ఈ రోజు తెల్ల వంకాయలు దొరికాయి మాకు. దాన్ని టొమటో (తెలుగులో రామ ములక్కాడ అంటారనుకుంటా టొమాటోని) తో కలిపి కూర వండేసి, చపాతిలు చేసేసాను. ఇంకా ఎమైనా చేయాలనిపించి, 'కాప్సికం బుర్జి' మొదలెట్టాను. నాకు వంటల్లో శ్రద్ధ తక్కువే, అయిన ఎందుకనో దీని గురించి రాయలనిపించింది.

కావాల్సిన పదార్ధాలు:
2 - మద్యస్థంగా ఉన్న ఉల్లిపాయలు
2 - అంతే పరిమాణం ఉన్న కాప్సికం
1 - స్పూన్ జీలకర్ర, దనియాల పొడి
1/2 - స్పూన్ కారం
1 - స్పూన్ ఉప్పు లేక రుచికి సరిపడ
4 - స్పూన్స్ మంచి నీళ్ళు
4 - వంట నూనె చిన్న గరిటెడు
4 - స్పూన్స్ సెనగపిండి

తయారు చేయు విధానం:
ముందుగా సెనగపిండిని మంచి వాసన వచ్చేవరకు సన్నని సెగ మీద వేయించాలి. వేయించిన సెనగపిండికి, కాస్త ఉప్పు, కారం, జీలకర్ర పొడి, దనియాలపొడి కలిపి పక్కన పెట్టాలి. ఫ్రై పాన్లో నూనె వేసి, ఉల్లిపాయలు, కాప్సికం కలిపి వేయించాలి, అది వేగిన తరువాత, శెనగపిండి మిశ్రమం జల్లాలి. అది కలిసిన తరువాత, నాలుగు స్పూన్ల నీటిని జల్లి, తడి పోడిగా ఫ్రై చేయాలి. ఇష్టమున్న వారు నిమ్మరసం కూడా జల్లుకోవచ్చు.

కొద్దిపాటి తేడాలతో పై వంటకాన్నే ' మిర్చి బుర్జి ' లా కూడా చేసుకోవచ్చు. కాప్సికం బదులు బజ్జి మిరపకాయలు వాడాలి. జీలకర్ర, దనియాల పొడి బదులు వాము పొడి వేసుకోవాలి. ఎలా చేసుకున్నా ఈ రెండు రకాల బుర్జీలు భలే పసందుగా ఉంటాయి. మరో పోస్ట్లో 'మేరిగోల్డ్' బిస్కట్స్ తో చాలా ఈజీగా అయిపోయే డిసర్ట్ ఎలా చేసుకోవాలో రాస్తాను. ఇప్పటికి ' మిర్చి బుర్జి ' చేసి, తినేసి రండి.

--విజయ

అయ్యో మన దేశవాళి వంకాయ ఏమైపోతుందో

గుత్తి వంకాయ కూరోయ్ కోరివండినానొయ్ అని మన ఎంకి నాయుడు బావకి ప్రేమతో వండి పెట్టిన వంకాయ, వంకాయ వంటి కూరయు పంకజముఖి వంటి భార్యయు వుండాలని కవులు రాసేవారు అంతలా మన జీవితాలలో మమేకమైన వంకాయ,ఎమవుతుందో ఏమో అని భయమేస్తుంది.

అగ్రరాజ్యమైన అమెరికా కి జబ్బు ఒకటుంది అదే తన నంబర్ ఒన్ స్థానం నుండి ఎప్పుడు పడిపోతానో అన్న భయం. అందుకే ప్రపంచ దేశాల బలాలేంటి బలహీనతలేంటి అని ఎప్పటి కప్పుడు పరిశోదించి నయానో భయానో ,భ్రమపెట్టో భయపెట్టో వాళ్ళ ఉత్పత్తుల్లన్నిటిని తన గుప్పెట్లొ పెట్టుకుని ప్రతి దానికి వాళ్ళ మీద ఆధారపడెలా చూసుకుంటుంది.

నేను పోయిన సవత్సరం అమెరికా వెళ్ళినప్పుడు అక్కడ మాల్ లో కూరగాయలు చూసి ఓయబ్బో ఇంత పెద్ద వంకాయలు, టమాటొలు ఎంతలా నవ నవ లాడిపొతున్నాయో, తింటే వీటినే కదా కూరొండుకుని తినాలి, అని బోల్దంత ఉత్సాహ పడిపోయి మా చెల్లి వద్దంటున్నా వినకుండా అది కొను ఇది కొను అని కొనిపించి ఇంటికి తెచ్చి వండి తిని చూద్దును కదా, ఛ ఇంత దరిద్రమైన టేస్ట్ వీళ్ళంతా ఎలా తింటున్నారా అని ఆశ్చర్యపోయాను.

ఆహా ఏమి రుచి తినరా మైమరచి అంటు వుండాల్సిన వంకాయ నోట్లొ ఏదో మైనపు ముద్ద పెట్టుకున్నట్లు వుండేది, టమాటో రుచి పచి లేకుందా చప్పగా కండ లాగ వుండి ఎంతకి వుడికేది కాదు.పాలకూర పప్పు పసరు కంపు కొట్టేది. అకరికి ఆ పాలతో పెరుగు కుడా మన పెరుగులా గట్టిగా లెకుండ తేగుడు తేగుడు గా వుంటుంది. పాపం అక్కడ మనవాళ్ళంతా ఎలాగో అలవాటు పడి ఇండియా నుండి తెచ్చుకున్న పచ్చళ్ళతో ఎలాగో సర్దుకుపోతుంటారు.

ఇంతకీ నేను చెప్పొచ్చేదేమంటే ఇంత దరిద్రమైన వంకాయలు మనకి కూడా అంటగట్టి మన దేశవాళి రకాలని మాయం చేసి వాటి పురుగు మందులతో సహా వాళ్ళమీద ఆధారపడేలా చేసుకొవాలని చూస్తోంది, ఎంతసేపూ అమెరికా వాడి ప్రాపకం కోసం ప్రాకులాడే మన ప్రభుత్వం పాపం అమెరికా బి.టి విత్తనాలు మనం కాకపోతే ఎవరు కొంటారు, అక్కడ తినేది మనవాళ్ళే కదా ఇక్కడ కూడా మనం తిని అమెరికా వాడికి లాభాలు చేకుర్చుదాం అని రైతులని ప్రాధేయపడ్తుంది.

ఆ బి.టి విత్తనం స్పెషల్ ఎంటంటే విత్తనాలు ఒక కంపని కి మాత్రమే పేటెంట్ వుంటుంది, వాళ్ళ దగ్గరె విత్తనాలు కొనాలి, రాయల్టి అంతా ఆ కంపని కే వెల్తుంది, దానికి వచ్చే చీడపీడలన్నింటికి ఆ కంపని సూచించిన మందులనే వాడాల్సి వుంటుంది, దానిలో నుండి మరుసటి పంటకు వాడుకోవడానికి విత్తనాలు రావు, వచ్చినా అవి రైతు వాడటానికి కాని , ఎవరికైనా ఇవ్వడానికి కాని అతనికి హక్కు లేదు. అలా చేస్తె సదరు అమెరికన్ కంపనీకి పరిహారం చెల్లించాల్సి వుంటుంది. దరిమిలా జరిగేది ఎంటంటే మన దెశవాళి రకాలు అంతరించి మనం అమెరికా వాడికి కప్పం కట్టుకుంటు వాడు పంపించిన విత్తనాలని కొనుక్కుని పండించుకుంటూ, వాడు మనపై రుద్దిన పేటెంట్ లకి మనం బలవుతూ బ్రతకాలి అది రుచి పచి లేని ఆ కూరగాయలు తింటూ బ్రతకాలి.

అసలు మనం ఇప్పుడు తినే రకాలకి మన బాల్యంలో మనం తిన్న రకాలకే చాలా తేడాలు వున్నాయి, అప్పటి పంటలలో వున్న పొషకాలు కాని, రుచి కాని ఇప్పటి వాటికి లేవు,మన పూర్వీకులు మనకన్నా ఆరొగ్యంగా, ద్రుఢంగా వుండెవారు వాళ్ళ ఆరోగ్యం శారీరక బలం మనకి లేదు, ఎన్నొ జబ్బులు తినే తిండి ములంగానే మనం ఎదుర్కొంటున్నాం.

ఇప్పుడు ఈ బి.టి విత్తనాలని వాడి ఎందరో పత్తి రైతులు తెగుళ్ళకి సరైన మందులు వాడలేక పంట నాశనమై చివరికి అప్పులపాలై ఆత్మహత్యలు చేసుకున్నారు. ఆ పరిణామాలు చూసి కూడ మళ్ళీ బి.టి వంకాయ విత్తనాలని మనమీద రుద్దాలని ఎందుకు ప్రయత్నిస్తున్నారో అర్దం కావట్లేదు, ఎదో ఒక దిక్కుమాలిన ఒప్పందాలకి ముందు వెనక ఆలోచించుకోకుండా సంతకాలు పెట్టేది, ప్రజలని చంపుకుతినేది. ఎవడో లాభాపేక్షకి ఎవరినో బలిచేసెది.

ఆ అమెరికా వాళ్ళంతే పాకిస్తాన్ ,ఇండియా ఎప్పుడు శత్రుదేశాల్లాగుంటే తను ఆయుధాలమ్ముకోవచ్చు, వీళ్ళు కరువుతో అల్లాడుతుంతె తన తుక్కు దూగరం అంతా ఇక్కడికి డంప్ చేయొచ్చు. బుష్ పోయి ఒబామా వచ్చినా అంతే ఇంకో చ్లింటన్ వచ్చినా అంతే వాళ్ళకి కావల్సింది, ప్రపంచ దేశాల మీద అధిపత్యం, వాళ్ళ కాపిటలిస్టిక్ సమాజానికి సంపద. నేరుగా కొల్లగొట్టకుండా ఈ వేషాలు, మన పసుపు పై వాడికే పేటెంట్ కావాలి మన వేప పై నాదే పేటేంట్ మీరు వాడకూడదు అంటాడు,దీనిని సమర్దవంతంగా అందరు కలిసి ఎదురుకోవాల్సిన అవసరం ఎంతైనా వుంది, అనే నా భాధ మీతో చెప్తున్నా.

భారతి